Sankcje w dziedzinie transportu

Sankcje wymierzone w rosyjski sektor transportowy

Aby ograniczyć zdolności rosyjskiego przemysłu do nabywania kluczowych towarów i zakłócić funkcjonowanie sektorów transportu drogowego, lotniczego i morskiego, UE wprowadziła następujące środki:

• zakaz eksportu, sprzedaży, dostaw i przekazywania do Rosji wszelkich samolotów i innych statków powietrznych oraz ich części i wyposażenia
• zakaz lotów dla przewoźników z państw trzecich obsługujących loty krajowe w Rosji
• zakaz lotów dla przewoźników z państw trzecich dostarczających towary lotnicze rosyjskim liniom lotniczym lub na potrzeby obsługi lotów krajowych w Rosji
• zakaz wykonywania lotów nieregularnych, w przypadku gdy to obywatel Rosji decyduje o miejscu wylotu lub miejscu lądowania (niezależnie od tego, kto jest właścicielem samolotu i kto sprawuje nad nim kontrolę)
• zakaz dokonywania wszelkich napraw i konserwacji oraz świadczenia usług finansowych w związku z nimi
• zamknięcie przestrzeni powietrznej UE dla wszystkich samolotów zarejestrowanych w Rosji lub należących do właścicieli rosyjskich bądź kontrolowanych z Rosji – w tym prywatnych odrzutowców oligarchów
• ograniczenia w eksporcie sprzętu nawigacji morskiej i technologii łączności radiowej
• całkowity zakaz przewozu towarów w UE dla rosyjskich i białoruskich przewoźników drogowych (wyjątki obejmują usługi pierwszej potrzeby, takie jak transport produktów rolnych i spożywczych, pomocy humanitarnej i surowców energetycznych)
• całkowity zakaz wjazdu dla samochodów ciężarowych z rosyjskimi przyczepami i naczepami przewożącymi towary do UE; pozwoli to zapobiec obchodzeniu zakazu przewozu towarów w UE przez rosyjskich przewoźników drogowych
• zakaz drogowego przewozu towarów w Unii przez przedsiębiorstwa z UE, w których co najmniej 25 proc. udziałów mają obywatele Rosji; firmy takie nie będą mogły zostać zarejestrowane jako unijne przedsiębiorstwa transportu drogowego
• zakaz wstępu do portów UE dla statków pod banderą rosyjską (wyjątki dotyczą transportu środków medycznych, żywności, surowców energetycznych i pomocy humanitarnej)
• zakaz dostępu do unijnych portów i usług dla statków wspomagających rosyjską wojnę przeciwko Ukrainie. Obejmuje to statki, które transportują sprzęt wojskowy, skradzione ukraińskie zboże lub komponenty LNG, a także statki należące do tzw. rosyjskiej floty cieni, które przewożą ropę, a przy tym stosują wprowadzające w błąd praktyki żeglugowe
• nieuznawanie Rosyjskiego Morskiego Rejestru Statków na poziomie UE oraz zakaz przyjmowania wszystkich statków widniejących w tym rejestrze, niezależnie od bandery, pod jaką pływają
• zakaz świadczenia usług morskich przez przedsiębiorstwa z UE w handlu ropą między Rosją i państwami trzecimi, chyba że ma zastosowanie pułap cen ropy naftowej
• ograniczenie dostępu kolei rosyjskich do usług finansowych
• sankcje wobec szeregu osób związanych z sektorem transportu – w tym wobec rosyjskiego ministra transportu
• zakaz dostępu do portów UE dla statków, które dokonują przeładunków „burta w burtę” z naruszeniem zakazu przywozu rosyjskiej ropy naftowej lub pułapu cenowego ustanowionego przez koalicję G7, lub w związku z podejrzeniem takiego naruszenia
• zakaz wstępu do portów UE dla statków, jeżeli statek nie powiadomi właściwego organu z co najmniej 48-godzinnym wyprzedzeniem o przeładunku „burta w burtę” dokonywanym w obrębie wyłącznej strefy ekonomicznej państwa członkowskiego lub w strefie 12 mil morskich od linii podstawowej wybrzeża tego państwa członkowskiego
• zakaz dostępu do portów UE dla statków, które manipulują swoim nawigacyjnym systemem lokacyjnym lub wyłączają go podczas transportu rosyjskiej ropy naftowej objętej zakazem przywozu lub pułapem cenowym ustanowionym przez G7
• zakaz transakcji dotyczących konkretnej rosyjskiej infrastruktury, w tym portów lotniczych i morskich
• zakaz transakcji w portach w państwach trzecich, które mają zasadnicze znaczenie dla rosyjskich działań wojennych
• zakaz świadczenia usług reasekuracyjnych w odniesieniu do statków wodnych i powietrznych należących do rosyjskiego rządu lub obywateli rosyjskich przez okres do pięciu lat po ich sprzedaży państwom trzecim.