Przejdź do treści głównej
Colourful pills
Reforma unijnych przepisów farmaceutycznych

Niedrogie, dostępne i innowacyjne leki

Jakie zmiany zakłada reforma sektora farmaceutycznego?

  1. Jednolity rynek
    stworzenie jednolitego rynku leków
  2. Ramy regulacyjne
    zmniejszenie obciążeń administracyjnych, tak aby leki mogły szybciej dotrzeć do pacjentów
  3. Leki dla wszystkich
    zapewnienie lepszego dostępu do leków po przystępnej cenie
  4. Zaopatrzenie w leki
    rozwiązanie problemu niedoborów leków i zapewnienie bezpieczeństwa dostaw
  5. Innowacje
    wspieranie innowacji i konkurencyjności
  6. Ochrona środowiska
    produkcja leków bardziej przyjaznych dla środowiska
  7. Ratowanie życia
    zmniejszenie oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe
  8. Przejrzystość
    lepsze informowanie o finansowaniu ze środków publicznych badań nad lekami

Skoncentrowanie się na pacjentach

Co w praktyce oznacza podejście skoncentrowane na pacjencie? 

  • Lepszy dostęp do skutecznych i niedrogich leków 
  • Zapobieganie niedoborom leków i ich zwiększona dostępność 
  • Wcześniejsze dopuszczanie do obrotu leków biopodobnych w celu obniżenia kosztów leczenia
  • Więcej leków dla dzieci i leków na choroby rzadkie 
  • Lepsze uwzględnianie różnych grup pacjentów przy zatwierdzaniu leków
  • Łatwiejszy dostęp do informacji o produkcie 
  • Leki bardziej przyjazne dla środowiska 

Zmniejszenie ryzyka krytycznych niedoborów w okresie zimowym i później

W październiku 2023 r. podjęto dalsze kroki, aby zapobiec poważnym niedoborom leków w UE lub ograniczyć ich skalę. Dotkliwe braki leków, jakich niedawno doświadczyliśmy, w tym niektórych antybiotyków ubiegłej zimy, dowodzą, że należy podjąć skoordynowane działania, aby rozwiązać problemy z dostawami oraz ulepszyć łańcuchy dostaw leków w Europie w dłuższej perspektywie.

Aby lepiej przygotować się do zimy 2023/24, Urząd ds. Gotowości i Reagowania na Stany Zagrożenia Zdrowia oraz Europejska Agencja Leków wskazały, których najważniejszych antybiotyków może zabraknąć przed tym sezonem zimowym i kolejnymi.

Aby rozwiązać problem niedoborów leków w UE, podejmowane są działania trojakiego rodzaju:

  • natychmiastowe i krótkoterminowe działania służące ograniczeniu krytycznych niedoborów
  • środki strukturalne wspierające bezpieczeństwo dostaw w perspektywie długoterminowej
  • partnerstwa międzynarodowe na rzecz dostaw.

W ramach natychmiastowej reakcji Komisja uruchomiła 24 października 2023 r. europejski mechanizm dobrowolnej solidarności dotyczący leków. Umożliwia on danemu krajowi UE zgłoszenie zapotrzebowania na konkretny lek, na co inne kraje UE mogą w odpowiedzi wskazać, jakie leki są u nich dostępne do ponownej dystrybucji. 

Dalsze działania obejmują:

  • stworzenie unijnego wykazu leków o krytycznym znaczeniu (do końca 2023 r.), aby umożliwić ustalenie, w przypadku których leków konieczne są dodatkowe środki w łańcuchu dostaw 
  • wprowadzenie w 2024 r. wspólnych odstępstw od przepisów, tak aby leki trafiły do pacjentów
  • zorganizowanie wymiany najlepszych praktyk w zakresie wzajemnego ustalania przez kraje UE cen i wysokości refundacji
  • wydanie najpóźniej na początku 2024 r. unijnych wytycznych w sprawie sprowadzania leków w celu zwiększenia bezpieczeństwa dostaw
  • zapoczątkowanie wspólnych unijnych zakupów antybiotyków i leków na wirusy atakujące układ oddechowy na sezon zimowy 2024/25.

Wspieranie bezpieczeństwa dostaw w perspektywie długoterminowej

Aby zachęcić do produkcji szerszego wachlarza leków o krytycznym znaczeniu, Komisja werbuje członków Sojuszu na rzecz Leków Krytycznych, który zostanie utworzony na początku 2024 r. Sojusz umożliwi organom krajowym, branży farmaceutycznej, przedstawicielom społeczeństwa obywatelskiego, Komisji i agencjom UE koordynowanie na szczeblu UE zapobiegania długotrwałym niedoborom leków oraz eliminowania słabych punktów w łańcuchach dostaw. Pod lupę trafią przede wszystkim leki, których najczęściej brakuje i które mają największy wpływ na systemy opieki zdrowotnej i pacjentów. Działania sojuszu mogą utorować drogę przyjęciu w przyszłości ewentualnego aktu o lekach o krytycznym znaczeniu. Pierwsze zalecenia dotyczące poprawy zaopatrzenia w leki o krytycznym znaczeniu sojusz ma wydać jesienią 2024 r.  

W pierwszej połowie 2024 r. Komisja i kraje UE opracują również wspólne strategiczne podejście do gromadzenia zapasów leków w celu zapobiegania niedoborom.

Natomiast na arenie międzynarodowej Komisja ustanowi sieć partnerów, aby rozwiązać problem niezawodności łańcucha dostaw. Zawrze również z państwami spoza UE partnerstwa strategiczne na rzecz produkcji leków o krytycznym znaczeniu, co pozwoli uwzględnić potrzeby i popyt zarówno w UE, jak i na świecie.

Pobudzanie innowacji na rzecz konkurencyjnego przemysłu farmaceutycznego

Aby ustanowić tego rodzaju system zachęt, Komisja proponuje dyrektywę, w której określone są wszystkie wymogi dotyczące wydawania pozwoleń, monitorowania, etykietowania i ochrony regulacyjnej, wprowadzania do obrotu i innych procedur w odniesieniu do wszystkich leków dopuszczonych do obrotu na poziomie unijnym i krajowym. W dyrektywie tej harmonizuje się również przepisy dotyczące wydawania pozwoleń w UE.

W jaki sposób sektor farmaceutyczny może stać się konkurencyjny? 

  • Promowanie światowej klasy innowacji 
  • zmniejszenie obciążeń administracyjnych i przyspieszenie wydawania pozwoleń na leki innowacyjne 
  • Zachęcanie do badań i rozwoju 
  • Rozwiązanie problemu oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe 

Rozwiązanie problemu oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe

Środki przeciwdrobnoustrojowe to leki stosowane w profilaktyce i leczeniu zakażeń u ludzi, zwierząt i roślin. Oporność na środki przeciwdrobnoustrojowe występuje wtedy, gdy drobnoustroje przestają reagować na leki, które z założenia mają je unieszkodliwiać. Oporność jest spowodowana nadmiernym lub niewłaściwym stosowaniem środków przeciwdrobnoustrojowych, takich jak antybiotyki.

Cicha pandemia

We wniosku zaleca się:

1. Wydawanie pozwoleń na dopuszczenie do obrotu środków przeciwdrobnoustrojowych i nadzór nad nimi

  • Wydawanie pozwoleń na dopuszczenie do obrotu środków przeciwdrobnoustrojowych w celu uwzględnienia środków rozważnego stosowania.
  • Dodatkowy nadzór i monitorowanie stosowania środków przeciwdrobnoustrojowych, lepsze zapobieganie zakażeniom i kontrola; większa świadomość społeczeństwa, kształcenie i szkolenie specjalistów.

2. Rozważne stosowanie środków przeciwdrobnoustrojowych

Zaledwie połowa obywateli UE zdaje sobie sprawę z faktu, że antybiotyki nieskutecznie zwalczają wirusy. Nadmierne i niewłaściwe stosowanie środków przeciwdrobnoustrojowych, takich właśnie jak antybiotyki, oznacza wzrost oporności na nie.

Komisja opowiada się za bardziej rozważnym stosowaniem środków przeciwdrobnoustrojowych i wyznacza sobie cel, jakim jest ograniczenie stosowania antybiotyków. Komisja zaleca krajom Unii, aby określiły odpowiednie cele krajowe:

  • zmniejszenie o 20 proc. zażywania antybiotyków w UE do 2030 r.
  • dodatkowe cele na poziomie krajowym.

3. Zapewnienie dostępności antybiotyków

Rozważne stosowanie antybiotyków ma zasadnicze znaczenie dla zwalczania oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe, ale wpływa również na wielkość sprzedaży i zwrot z inwestycji dla podmiotów opracowujących leki.

Musimy zatem zachęcać do opracowywania innowacyjnych środków przeciwdrobnoustrojowych oraz zapewnić możliwość zakupu środków i ich dostępność.

Komisja proponuje:

  • zbywalny bon na wyłączność. Taki bon daje podmiotom opracowującym nowe środki przeciwdrobnoustrojowe dodatkowy rok ochrony rynku. Dzięki temu opracowywanie innowacyjnych środków przeciwdrobnoustrojowych bez bezpośredniego wkładu finansowego ze strony krajów unijnych stanie się dla tych podmiotów bardziej atrakcyjne;
  • mechanizmy udzielania zamówień publicznych w celu zapewnienia dostępu do środków przeciwdrobnoustrojowych, również tych, które są dopiero opracowywane.

4. Zwalczanie oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe na świecie

Problem oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe nie może zostać rozwiązany przez jeden sektor, jeden kraj ani jeden kontynent działający w odosobnieniu. Należy więc:

  • zwrócić szczególną uwagę na ten problem w globalnej strategii UE w zakresie zdrowia
  • dążyć do bardziej globalnej współpracy, na przykład podjąć kwestię oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe w ramach potencjalnego międzynarodowego porozumienia WHO w sprawie zapobiegania pandemiom, gotowości i reagowania na nie.