Co to jest pakiet wiosenny?
W maju Komisja publikuje pakiet wiosenny i tym samym nadaje rocznemu cyklowi europejskiego semestru wymiar krajowy. Każdemu z krajów Unii Komisja przekazuje indywidualne wytyczne co do jego polityki gospodarczej i reform gospodarczych w oparciu o bardziej ogólne priorytety nakreślone w pakiecie jesiennym w poprzednim roku. Komisja formułuje swoje zalecenia na podstawie oceny krajowych planów politycznych przedłożonych przez kraje Unii w kwietniu oraz analizy ich sytuacji społeczno-ekonomicznej.
Pakiet wiosenny zawiera poza tym szczegółową ocenę sytuacji w poszczególnych krajach Unii pod kątem ewentualnych zakłóceń równowagi makroekonomicznej. Ma on więc ogromne znaczenie dla zachowania stabilności gospodarczej w Unii.
Zawartość pakietu wiosennego
Pakiet wiosenny obejmuje następujące dokumenty:
- komunikat na temat pakietu wiosennego
- projekt zaleceń dla poszczególnych krajów
- sprawozdania krajowe
- sprawozdanie opracowane zgodnie z art. 126 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej
- wniosek w sprawie wytycznych dotyczących zatrudnienia
Pakiet wiosenny może także obejmować inne dokumenty związane z europejskim semestrem.
Komunikat na temat pakietu wiosennego
Komunikat to rodzaj dokumentu, w którym dana instytucja Unii określa swoje stanowisko w konkretnej sprawie i który kieruje do pozostałych instytucji Unii Europejskiej. Komunikat na temat pakietu wiosennego zawiera informacje ogólne o głównych elementach tego pakietu.
Zalecenia dla poszczególnych krajów
Zalecenia dla poszczególnych krajów Unii dotyczą działań, jakie powinny one podjąć w nadchodzącym roku, aby uregulować swoją sytuację społeczno-ekonomiczną i fiskalną. W zaleceniach Komisja kładzie nacisk na te obszary polityki, w których kraje Unii nie zaradziły dotąd problemom bądź zaradziły im jedynie częściowo w swoich planach politycznych. Zalecenia dla poszczególnych krajów obejmują szereg obszarów: od finansów publicznych, reform system emerytalnego, przez edukację i wyzwania związane z innowacjami po tworzenie miejsc pracy i walkę z bezrobociem.
Komisja formułuje swoje zalecenia w oparciu o sprawozdania krajowe i swój przegląd reform krajowych, a także programy stabilności i konwergencji przedstawione przez kraje Unii w kwietniu. W zaleceniach Komisja zasadniczo uwzględnia ogólne priorytety określone w rocznej analizie wzrostu gospodarczego i zaleceniu Rady w sprawie polityki gospodarczej dla strefy euro, które wchodzą w skład pakietu jesiennego.
Sprawozdania krajowe
Sprawozdania krajowe zawierają szczegółową analizę sytuacji gospodarczo-społecznej i związanych z nią wyzwań w poszczególnych krajach Unii, a także ocenę, w jakim stopniu strategie krajowe odnoszą się do tej sytuacji i tych wyzwań. Ponadto w sprawozdaniach omawiane jest wykonanie zaleceń, jakie poszczególne kraje Unii otrzymały w ramach poprzednich cyklów semestru.
Sprawozdanie opracowane zgodnie z art. 126 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej
Celem tego sprawozdania jest ocena, czy kraje Unii przestrzegają kryteriów deficytu i długu. Ocena opiera się na wymogach określonych w pakcie stabilności i wzrostu, który zawiera zestaw przepisów gwarantujących zdrowe finanse publiczne w całej Unii. Kraje Unii muszą przestrzegać następujących kryteriów:
- kryterium deficytu: roczny deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych nie powinien przekraczać 3 proc. PKB
- kryterium długu: dług sektora instytucji rządowych i samorządowych nie powinien przekraczać 60 proc. PKB.
Kraje Unii przekraczające te poziomy są zobowiązane podjąć działania naprawcze. Jeśli dany kraj Unii nie spełnia kryterium deficytu lub kryterium długu, Komisja może zalecić Radzie wszczęcie procedury nadmiernego deficytu. Wówczas taki kraj podlega części naprawczej paktu stabilności i wzrostu.
Wytyczne dotyczące zatrudnienia
We wniosku w sprawie wytycznych dotyczących zatrudnienia wyznacza się priorytety polityki zatrudnienia i polityki społecznej poszczególnych krajów Unii, aby zagwarantować większą sprawiedliwość i włączenie społeczne w tych obszarach.
Co dalej?
Po opublikowaniu pakietu wiosennego Komisja przekazuje zawarte w nim dokumenty pozostałym instytucjom Unii i wszystkim krajom Unii do dalszego rozważenia:
- W czerwcu Rada omawia projekt zaleceń dla poszczególnych krajów i po uwzględnieniu ewentualnych zmian uzgadnia ich ostateczne brzmienie. Następnie Komisja przekazuje uzgodnione przez Radę zalecenia Radzie Europejskiej do zatwierdzenia.
- W lipcu Rada przyjmuje ostateczną wersję zaleceń. Na koniec kraje Unii wzywa się do ich wykonania.