Szczepionki chronią ludzi i społeczności przed śmiertelnymi chorobami. Dzięki nim udało się zwalczyć ospę i praktycznie wyeliminować inne choroby takie jak polio. Page contents Page contents Czemu służą szczepionki? Szczepienie pomaga układowi odpornościowemu człowieka w przezwyciężeniu powszechnie występującej choroby, na którą może być narażony. W znacznej większości przypadków szczepienia chronią przed zachorowaniem. W niektórych przypadkach osoba zaszczepiona może mimo to ulec zakażeniu, ale objawy są wtedy łagodniejsze, a powrót do zdrowia następuje szybciej. Choroby, przed którymi chronią szczepionki, to między innymi: wirusowe zapalenie wątroby typu B zakażenie wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV) grypa odra, świnka, różyczka polio tężec gruźlica. Z korzyścią dla wszystkich Jest mniej prawdopodobne, że osoba zaszczepiona zarazi chorobą zakaźną inne osoby. Zatem ci, którzy się szczepią, pomagają chronić osoby, które nie mogą poddać się szczepieniu. Należą do nich: niemowlęta dzieci osoby starsze osoby z osłabionym układem odpornościowym, na przykład chorzy na raka Grupy te skorzystają na tym, że zaszczepią się inni, gdyż choroba nie będzie już mogła się w danej populacji rozprzestrzeniać. Aby uzyskać taką odporność zbiorową, konieczne jest zaszczepienie dużej liczby osób. Dopiero wtedy przerwany zostanie łańcuch zakażeń. Na przykład aby zapobiec rozprzestrzenianiu się odry, według Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (ECDC) w danej społeczności zaszczepionych musi być 95 proc. osób. Mniej negatywnych skutków Dzięki szczepieniom mniej osób choruje, a zatem szczepienia przyczyniają się do ograniczenia społecznych i psychologicznych skutków chorób oraz do zmniejsza obciążenia szpitali i systemów ochrony zdrowia. Oznacza to, że dostępne zasoby można wykorzystać na walkę z innymi chorobami, takimi jak nowotwory lub choroba Alzheimera. Jak działają szczepionki przeciwko COVID-19? Szczepionki uczą układ odpornościowy człowieka rozpoznawać daną chorobę i bronić się przed nią. Budowanie odporności Większość badań nad szczepionkami przeciwko COVID-19 polega na wywoływaniu reakcji na całość lub część białka, które jest specyficzne dla wirusa wywołującego COVID-19. Gdy dana osoba zostanie zaszczepiona, wywoła to reakcję immunologiczną. W przypadku większości szczepionek przeciwko COVID-19 do zbudowania odporności konieczne są dwie dawki szczepionki. Jeżeli zaszczepiona osoba zarazi się później wirusem, jej układ odpornościowy rozpozna go i będzie przygotowany do walki z nim. Szczepionki zakupione przez Komisję Europejską Szczepionki oparte na kwasach nukleinowych (mRNA) BioNTech/Pfizer Moderna Szczepionki tego rodzaju zawierają część „instrukcji” wirusa, który wywołuje COVID-19. Dzięki temu komórki organizmu człowieka mogą wytwarzać białko, które jest charakterystyczne dla wirusa. System odpornościowy zaszczepionej osoby uznaje, że to specyficzne białko nie powinno znajdować się w organizmie, i reaguje, wytwarzając naturalną ochronę przed COVID-19. Na czym polega technologia mRNA Szczepionki białkowe Sanofi/GSK Novavax HIPRA Human Health Szczepionki tego rodzaju zawierają fragmenty białka specyficznego dla wirusa. Wystarcza to do tego, aby system odpornościowy człowieka mógł uznać, że to specyficzne białko nie powinno znajdować się w organizmie, i zareagować, wytwarzając naturalną ochronę przed COVID-19. Szczepionki oparte na wektorze wirusowym AstraZeneca Johnson & Johnson Szczepionki tego rodzaju wykorzystują inny, nieszkodliwy wirus do dostarczenia „instrukcji” pochodzących od wirusa wywołującego COVID-19. Dzięki temu komórki organizmu człowieka mogą wytwarzać białko, które jest charakterystyczne dla wirusa wywołującego COVID-19. System odpornościowy zaszczepionej osoby uznaje, że to specyficzne białko nie powinno znajdować się w organizmie, i reaguje, wytwarzając naturalną ochronę przed COVID-19. Szczepionka zawierająca inaktywowanego wirusa Valneva Valneva jest europejskim przedsiębiorstwem biotechnologicznym, które prowadzi prace nad szczepionką zawierającą inaktywowanego wirusa, wytwarzaną z żywego wirusa poprzez inaktywację chemiczną. Jest to tradycyjna technologia szczepień, stosowana od 60–70 lat, o ugruntowanej metodyce i wysokim poziomie bezpieczeństwa. Technologię tę wykorzystuje większość szczepionek przeciwko grypie i wiele szczepionek podstawowych. Jeżeli osoba zaszczepiona będzie później narażona na działanie wirusa wywołującego COVID-19, naturalne siły obronne organizmu będą w stanie rozpoznać to białko w wirusie. Jej system odpornościowy będzie gotowy do zwalczenia wirusa i zapobiegnie jego przedostaniu się do komórek lub dalszemu rozprzestrzenianiu się. Więcej informacji na temat szczepień przeciwko COVID-19 Więcej informacji na temat krajowego programu szczepień ochronnych można znaleźć w harmonogramie szczepień ECDC oraz na oficjalnych stronach internetowych na temat szczepień prowadzonych przez kraje Unii Europejskiej i Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Sukces szczepionek OspaDzięki szczepionce całkowicie wyeliminowano ospę prawdziwą. Dawniej była to powszechna choroba powodująca śmierć jednej trzeciej zakażonych osób. Ostatni przypadek naturalnego zakażenia ospą odnotowano w 1977 r., a choroba została całkowicie zwalczona w 1980 r. PolioPolio to choroba zakaźna, na którą chorują głównie dzieci. W wyniku zakażenia jedna osoba na 200 ulega nieodwracalnemu paraliżowi. W 1955 r. opracowano i powszechnie wprowadzono szczepionkę przeciwko tej chorobie. W 2020 r. jedyne przypadki polio na świecie odnotowano w Pakistanie i Afganistanie. OdraWirusa odry wykryto w 1954 r., a szczepionkę wprowadzono w 1963 r. Dzięki szczepionce w latach 2000–2018 liczba zgonów spowodowanych odrą spadła na całym świecie o 73 proc. Udało się zapobiec śmierci 23 mln osób. Od 2002 r. w obu Amerykach odra już nie występuje. W kilku europejskich krajach nadal jednak pojawiają się ogniska tej choroby, gdyż w niektórych regionach skala szczepień jest niewystarczająca. Dokumenty 10 GRUDNIA 2020Factsheet: How do COVID-19 vaccines work? 10 GRUDNIA 2020Factsheet: The health benefits of vaccination Podobne strony Europejska Agencja LekówEuropejski Portal Informacji o Szczepieniach
Szczepionki chronią ludzi i społeczności przed śmiertelnymi chorobami. Dzięki nim udało się zwalczyć ospę i praktycznie wyeliminować inne choroby takie jak polio.
Jeżeli osoba zaszczepiona będzie później narażona na działanie wirusa wywołującego COVID-19, naturalne siły obronne organizmu będą w stanie rozpoznać to białko w wirusie. Jej system odpornościowy będzie gotowy do zwalczenia wirusa i zapobiegnie jego przedostaniu się do komórek lub dalszemu rozprzestrzenianiu się.
OspaDzięki szczepionce całkowicie wyeliminowano ospę prawdziwą. Dawniej była to powszechna choroba powodująca śmierć jednej trzeciej zakażonych osób. Ostatni przypadek naturalnego zakażenia ospą odnotowano w 1977 r., a choroba została całkowicie zwalczona w 1980 r.
PolioPolio to choroba zakaźna, na którą chorują głównie dzieci. W wyniku zakażenia jedna osoba na 200 ulega nieodwracalnemu paraliżowi. W 1955 r. opracowano i powszechnie wprowadzono szczepionkę przeciwko tej chorobie. W 2020 r. jedyne przypadki polio na świecie odnotowano w Pakistanie i Afganistanie.
OdraWirusa odry wykryto w 1954 r., a szczepionkę wprowadzono w 1963 r. Dzięki szczepionce w latach 2000–2018 liczba zgonów spowodowanych odrą spadła na całym świecie o 73 proc. Udało się zapobiec śmierci 23 mln osób. Od 2002 r. w obu Amerykach odra już nie występuje. W kilku europejskich krajach nadal jednak pojawiają się ogniska tej choroby, gdyż w niektórych regionach skala szczepień jest niewystarczająca.
