De wet inzake digitale diensten en de wet inzake digitale markten leggen de lat hoog ten opzichte van de rest van de wereld. Ze leggen duidelijke verplichtingen op, afgestemd op de belangrijke rol van onlineplatforms.
Duidelijke verplichtingen voor gatekeepers in de hele EU
Vandaag de dag is de manier waarop gatekeepers zakendoen grotendeels ongereguleerd of gebaseerd op regels, veelal van vóór de digitale economie. Dit is in de hele EU het geval.
De lidstaten en de EU kunnen problemen in verband met gatekeepers momenteel niet doeltreffend aanpakken met hun bestaande regelgeving.
Rechtszekerheid voor platforms
Momenteel kunnen nationale wetgevingsinitiatieven in de EU-lidstaten de geconstateerde problemen ten dele aanpakken, maar dat leidt ook tot meer versnipperde regelgeving in de EU. Dit kan leiden tot hogere nalevingskosten voor platforms die grensoverschrijdend actief zijn.
- Wat verandert er door de nieuwe wet inzake digitale markten?
- Gatekeepers weten van tevoren welke verplichtingen zij moeten nakomen.
- Voor andere platforms gelden deze regels niet, maar zij kunnen profiteren van eerlijker praktijken wanneer zij zaken doen met gatekeepers.
- Lagere nalevingskosten voor gatekeepers en hun commerciële gebruikers.
- Wat verandert er door de nieuwe wet inzake digitale diensten?
- Eén reeks regels die in de hele EU van toepassing is
- De nieuwe regels bepalen hoe de Commissie en de lidstaten hun acties dienen te coördineren en zorgen voor een correcte tenuitvoerlegging van het rechtskader in de hele EU.
Asymmetrische verplichtingen op maat
Tegenwoordig beslissen de platforms meestal zelf wat gebruikers zien, en soms gaat het om illegale goederen, inhoud of diensten. Platforms die haast een openbare ruimte voor communicatie en handel zijn geworden, hebben daarbij de grootste impact.
Wat verandert er door de nieuwe wet inzake digitale diensten?
- Maatregelen tegen illegale onlinegoederen, -diensten of -inhoud, zoals een mechanisme voor gebruikers om dergelijke inhoud te signaleren en voor platforms om samen te werken met “betrouwbare flaggers”.
- Nieuwe verplichtingen voor de traceerbaarheid van handelaars op onlinemarktplaatsen om verkopers van illegale goederen gemakkelijker op te sporen.
- Doeltreffende garanties voor gebruikers, inclusief de mogelijkheid om de inhoudsmoderatie van platforms aan te vechten.
- Uitgebreide transparantiemaatregelen voor onlineplatforms, ook met betrekking tot de algoritmen die worden gebruikt voor aanbevelingen.
- Verplichtingen voor zeer grote platforms, d.w.z. platforms die meer dan 10% van de EU-bevolking bereiken, om misbruik van hun systemen te voorkomen door risicogebaseerde maatregelen en onafhankelijke controles van hun risicobeheer.
- Toegang voor onderzoekers tot gegevens van belangrijke platforms, zodat zij na kunnen gaan hoe deze werken.
- Gedragscodes en technische normen helpen platforms en andere spelers de nieuwe regels na te leven. Andere codes ondersteunen de maatregelen voor de toegankelijkheid van platforms voor mensen met een handicap of op het gebied van reclame.
- Alle onlinebemiddelaars die hun diensten op de interne markt aanbieden, ongeacht of zij in de EU of daarbuiten gevestigd zijn, moeten zich aan de nieuwe regels houden.
- Toezichtstructuren die zijn aangepast aan de complexiteit van de onlineomgeving: de lidstaten zullen de belangrijkste rol op zich nemen, en worden daarbij ondersteund door een nieuwe Europese raad voor digitale diensten. Voor zeer grote platforms kunnen zij bovendien rekenen op toezicht en handhaving door de Commissie.
Bemiddelingsdiensten (cumulatieve verplichtingen) |
Hostingservices (cumulatieve verplichtingen) |
Onlineplatforms (cumulatieve verplichtingen) |
Zeer grote platforms (cumulatieve verplichtingen) |
|
---|---|---|---|---|
Transparantieverslagen | ● | ● | ● | ● |
Eisen aan de dienstverleningsvoorwaarden, gelet op de grondrechten | ● | ● | ● | ● |
Verplichte samenwerking met nationale autoriteiten | ● | ● | ● | ● |
Contactpunten en, indien nodig, wettelijke vertegenwoordigers | ● | ● | ● | ● |
Kennisgeving van maatregelen en verplichting om gebruikers informatie te verstrekken | ● | ● | ● | |
Aangifte strafbare feiten | ● | ● | ● | |
Klachten- en verhaalmechanisme en buitengerechtelijke geschillenbeslechting | ● | ● | ||
Betrouwbare flaggers | ● | ● | ||
Maatregelen tegen malafide meldingen en tegenmeldingen | ● | ● | ||
Speciale verplichtingen voor marktplaatsen, bv. doorlichting van credentials van derde leveranciers ("KYBC"), naleving door ontwerp, steekproeven | ● | ● | ||
Verbod op advertenties die zijn gericht op kinderen of gebaseerd zijn op bijzondere kenmerken van gebruikers | ● | ● | ||
Transparantie van aanbevelingssystemen | ● | ● | ||
Transparantie van onlinereclame voor gebruikers | ● | ● | ||
Verplichtingen op het gebied van risicobeheer en crisisrespons | ● | |||
Externe en onafhankelijke controle, interne naleving en publieke verantwoording | ● | |||
Keuze van de gebruiker om geen aanbevelingen te ontvangen op basis van profilering | ● | |||
Gegevensuitwisseling met autoriteiten en onderzoekers | ● | |||
Gedragscodes | ● | |||
Samenwerking bij crisisrespons | ● |
Duidelijkere aansprakelijkheid en efficiënt nalevingsmechanisme
De vrijstelling van aansprakelijkheid voor onlinetussenpersonen is een hoeksteen van de internetregelgeving, die ervoor zorgt dat illegale inhoud, goederen of diensten snel kunnen worden aangepakt, maar ook dat platforms niet worden aangezet om legale inhoud te verwijderen en niet verplicht zijn toezicht te houden op hun gebruikers. Momenteel hebben sommige regels geleid tot versnippering van de interne markt en bestaat er rechtsonzekerheid voor zorgvuldige platforms die maatregelen willen nemen en hun gebruikers tegen illegale inhoud willen beschermen.
Wat verandert er door de nieuwe wet inzake digitale diensten?
- De voorwaarden voor vrijstelling van aansprakelijkheid worden versterkt en verduidelijkt: Platforms en andere tussenpersonen zijn niet aansprakelijk voor onrechtmatig gedrag van gebruikers, tenzij zij op de hoogte zijn van illegale handelingen en daar niets tegen ondernemen.
- Met een verordening, die rechtstreeks van toepassing is in de hele EU, worden de regels voor de vrijstelling van aansprakelijkheid nu geharmoniseerd.
- Nieuwe verduidelijkingen over de wijze waarop deze vrijstellingsvoorwaarden van toepassing zijn op aansprakelijkheid voor consumentenbescherming.
- De paradox van vrijwillige maatregelen van kleine platforms wordt opgelost: zorgvuldige platforms zijn niet aansprakelijk voor illegale inhoud die zij zelf opsporen.
- Meer rechtszekerheid bij de interactie met overheden: platforms moeten samenwerken met autoriteiten die rechtsbevelen uitvaardigen op basis van gemeenschappelijke minimumcriteria.
Opschaling van kleine onlineplatforms in de EU
De Commissie schat dat er meer dan 10 000 onlineplatforms in de EU zijn, waarvan meer dan 90% kleine en middelgrote ondernemingen zijn. Digitale diensten in de EU hebben momenteel te maken met 27 verschillende nationale regelgevingen. Alleen de grootste bedrijven kunnen de daaruit voortvloeiende nalevingskosten dragen.
Wat verandert er door de nieuwe wet inzake digitale diensten?
- Kleine onlineplatforms worden niet onevenredig getroffen, maar moeten zich wel kunnen verantwoorden.
- Kleine en micro-ondernemingen worden vrijgesteld van de verplichtingen die het meest kosten, maar zijn vrij om de beste praktijken toe te passen om beter te kunnen concurreren.
- Eén reeks regels voor de hele EU zal de juiste voorwaarden scheppen voor bloeiende grensoverschrijdende digitale diensten. Dit kan zorgen voor tot 2% meer grensoverschrijdende digitale handel in de interne markt.
- Kleine spelers krijgen de rechtszekerheid die ze nodig hebben om diensten te ontwikkelen en gebruikers te beschermen tegen illegale activiteiten doordat zij zullen kunnen steunen op normen en richtsnoeren.