Tłumaczenia ustne i pisemne
Praca tłumacza ustnego jest często mylona z pracą tłumacza pisemnego. Różnica polega na tym, że tłumacze ustni tłumaczą wypowiedzi ustne, a tłumacze pisemni – teksty.
Rodzaje tłumaczeń ustnych
Tłumacze konferencyjni, w tym również tłumacze zatrudnieni przez Komisję, wykonują różne rodzaje tłumaczeń:
Tłumaczenie konsekutywne
Tłumacz rozpoczyna tłumaczenie dopiero, gdy prelegent skończy swoją wypowiedź. Tłumacz zwykle korzysta z notatek.
Tłumaczenie symultaniczne
Tłumacz tłumaczy wypowiedź na żywo, podczas przemówienia prelegenta, przy pomocy specjalnych urządzeń (np. kabina tłumaczeniowa, słuchawki, mikrofon).
Tłumaczenie szeptane (chuchotage)
Tłumaczenie wykonywane przez tłumacza siedzącego lub stojącego obok uczestników, który tłumaczy im wypowiedź w czasie rzeczywistym prosto do ucha.
Terminologia
- Język aktywny: język, na który tłumacz wykonuje tłumaczenie
- Język pasywny: język, z którego tłumacz wykonuje tłumaczenie
- Reżim ograniczony: tłumaczenie jest dostępne, ale nie obejmuje wszystkich języków urzędowych
- Reżim symetryczny: uczestnicy mogą zabierać głos w określonych językach i słuchać tłumaczenia z tych samych języków
- Reżim asymetryczny: uczestnicy mogą zabierać głos w różnych językach, ale tłumaczenie jest dostępne tylko w niektórych językach
- Tłumaczenie migowe: tłumaczenie z języka migowego na język mówiony lub z jednego języka migowego na inny
- „Retour”: tłumaczenie z języka ojczystego na język obcy, który jest jednym z języków aktywnych tłumacza
- „Cheval”: sytuacja, w której tłumacz pracuje na zmianę w dwóch kabinach podczas jednego spotkania
- „Relay”: ten rodzaj tłumaczeń nazywamy również „tłumaczeniem pośrednim”. Stosuje się je w sytuacji, gdy tłumacz nie ma w swojej kombinacji języka, w którym mówi prelegent, i tłumaczy wypowiedź za pośrednictwem trzeciego języka,
na przykład z fińskiego na słowacki za pośrednictwem francuskiego.