Ετήσια επισκόπηση της ανάπτυξης
Τι είναι η ετήσια επισκόπηση της ανάπτυξης;
Η ετήσια επισκόπηση της ανάπτυξης (ΕΕΑ) είναι το κύριο εργαλείο της Επιτροπής για τον καθορισμό των οικονομικών και κοινωνικών προτεραιοτήτων της ΕΕ για το επόμενο έτος. Παρέχει ανάλυση της ευρωπαϊκής οικονομίας και καθορίζει τα κατάλληλα μέτρα πολιτικής για την αντιμετώπιση των προκλήσεων που έχουν εντοπιστεί, προκειμένου να προωθηθεί η ανάπτυξη, η αποφυγή των αποκλεισμών και η σύγκλιση εντός της ΕΕ, σύμφωνα με τη μακροπρόθεσμη αναπτυξιακή στρατηγική της Ένωσης. Η ΕΕΑ σηματοδοτεί την έναρξη του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου, του ετήσιου κύκλου συντονισμού της οικονομικής πολιτικής, και παρέχει κατευθύνσεις σε θέματα οριζόντιας πολιτικής για τη φάση του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου που αφορά συγκεκριμένα κάθε χώρα, με αποτέλεσμα την έγκριση των συστάσεων πολιτικής ανά κράτος μέλος κάθε καλοκαίρι.
Ποια είναι τα επόμενα βήματα της ετήσιας επισκόπησης της ανάπτυξης;
Μετά τη δημοσίευσή της από την Επιτροπή, η ετήσια επισκόπηση της ανάπτυξης αποτελεί αντικείμενο συζητήσεων σε επίπεδο ΕΕ και σε εθνικό επίπεδο, μεταξύ άλλων, από τους κοινωνικούς εταίρους. Ειδικότερα, το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υιοθετούν θέσεις. Με βάση τα στοιχεία αυτά, το εαρινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο παρέχει κατευθύνσεις σχετικά με τις μεταρρυθμιστικές προτεραιότητες, οι οποίες θα πρέπει να αποτυπώνονται στα προγράμματα και σχέδια των κρατών μελών.
Ποια είναι τα επόμενα βήματα του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου;
Μετά τη δημοσίευση της ετήσιας επισκόπησης της ανάπτυξης, η Επιτροπή συνεχίζει τον διάλογο με τα κράτη μέλη, τα ενδιαφερόμενα μέρη και τους κοινωνικούς εταίρους για να διαμορφώσει κοινή αντίληψη των προκλήσεων που αντιμετωπίζουν τα κράτη μέλη. Με βάση αυτόν τον διάλογο και την περαιτέρω αξιολόγηση, η Επιτροπή παρουσιάζει τον Φεβρουάριο την ετήσια ανάλυση της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης στα κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένης της προόδου όσον αφορά την εφαρμογή των ειδικών ανά χώρα συστάσεων που είχαν εκδοθεί κατά τα προηγούμενα έτη και την αξιολόγηση των πιθανών ανισορροπιών.
Τα κράτη μέλη έχουν διάφορες δυνατότητες να τροφοδοτήσουν με στοιχεία την αξιολόγηση της Επιτροπής, για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια των τεχνικών αποστολών υπαλλήλων της Επιτροπής στα κράτη μέλη, των διμερών συνεδριάσεων που πραγματοποιούνται στις Βρυξέλλες και των πολιτικών αποστολών στα κράτη μέλη υπό την ηγεσία του αντιπροέδρου Ντομπρόβσκις.
Τον Απρίλιο, τα κράτη μέλη υποβάλλουν στην Επιτροπή τα εθνικά τους προγράμματα μεταρρυθμίσεων σχετικά με τις οικονομικές πολιτικές, καθώς και τα προγράμματα σταθερότητας ή σύγκλισης σχετικά με τις δημοσιονομικές πολιτικές. Η Επιτροπή τα αναλύει και, στη συνέχεια, εκδίδει ειδικές συστάσεις ανά χώρα (ΣΑΧ) τον Μάιο, εγκαίρως ώστε να καταστεί δυνατό να εγκριθούν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο πριν από το καλοκαίρι και από το Συμβούλιο ECOFIN τον Ιούλιο. Στη συνέχεια, τα κράτη μέλη θα πρέπει να ενσωματώσουν τις εν λόγω κατευθύνσεις πολιτικής στους ετήσιους προϋπολογισμούς τους, στην εθνική νομοθεσία και στα σχέδια πολιτικής.
Έκθεση του μηχανισμού επαγρύπνησης
Τι είναι η έκθεση του μηχανισμού επαγρύπνησης;
Η έκθεση του μηχανισμού επαγρύπνησης (ΕΜΕ) εκδίδεται τον Νοέμβριο στο πλαίσιο της ετήσιας εποπτείας της διαδικασίας μακροοικονομικών ανισορροπιών (ΔΜΑ), που αποσκοπεί στον εντοπισμό και την αντιμετώπιση των ανισορροπιών οι οποίες ενδέχεται να εμποδίζουν την ομαλή λειτουργία των οικονομιών των κρατών μελών ή της ΕΕ και να θέτουν σε κίνδυνο την εύρυθμη λειτουργία της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης.
Οι αναλύσεις στην ΕΜΕ περιλαμβάνουν οικονομική ανάγνωση ενός πίνακα αποτελεσμάτων με συμφωνημένους δείκτες. Η ΕΜΕ δεν αποτελεί αυτόματη διαδικασία. Η Επιτροπή δεν κινεί διαδικασία εμπεριστατωμένης επισκόπησης επειδή ένας δείκτης υπερβαίνει τα ενδεικτικά κατώτατα όρια. Αντίθετα, η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη τη συνολική οικονομική εικόνα. Μόνο με βάση τις εμπεριστατωμένες επισκοπήσεις μπορεί η Επιτροπή να συμπεράνει κατά πόσον υφίστανται ανισορροπίες και ενδεχομένως υπερβολικές ανισορροπίες.
Τι σημαίνει ανισορροπία;
Ο κανονισμός αριθ. 1176/2011 σχετικά με την πρόληψη και τη διόρθωση των μακροοικονομικών ανισορροπιών ορίζει τη μακροοικονομική ανισορροπία ως «οιαδήποτε τάση προκαλεί μακροοικονομικές εξελίξεις που επηρεάζουν δυσμενώς, ή μπορούν να επηρεάσουν δυσμενώς, την εύρυθμη λειτουργία της οικονομίας ενός κράτους μέλους ή της οικονομικής και νομισματικής ένωσης, ή της Ένωσης συνολικά». Ο εν λόγω κανονισμός ορίζει τις υπερβολικές ανισορροπίες ως «σοβαρές ανισορροπίες που θέτουν σε κίνδυνο ή θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο την εύρυθμη λειτουργία της οικονομικής και νομισματικής ένωσης». Καθώς ο ορισμός που περιλαμβάνεται στον κανονισμό είναι πολύ γενικός, απαιτείται οικονομική ερμηνεία για την αξιολόγηση της παρουσίας μη βιώσιμων τάσεων και παραγόντων ευπάθειας που, αν δεν διορθωθούν, θα μπορούσαν να έχουν αρνητικές επιπτώσεις για τη μακροοικονομική σταθερότητα της ίδιας της χώρας, της ζώνης του ευρώ ή της ΕΕ.
Στην πράξη, οι ανισορροπίες αυτές περιλαμβάνουν τόσο καταστάσεις ευπάθειας (π.χ. υψηλά επίπεδα χρέους) όσο και μη βιώσιμες τάσεις (π.χ. υπερβολική αύξηση των τιμών των κατοικιών ή υπέρμετρος δανεισμός) που απειλούν να οδηγήσουν σε αιφνίδιες, μεγάλες και, επομένως, καταστροφικές αναπροσαρμογές. Για παράδειγμα, ένα υψηλό και διαρκές έλλειμμα ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών θεωρείται ανισορροπία αν υπάρχει κίνδυνος να οδηγήσει σε «αιφνίδια διακοπή» και απώλειες ευημερίας σε μεγάλη κλίμακα. Κατά τον ίδιο τρόπο, ένα υψηλό και διαρκές πλεόνασμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών μπορεί να αποτελεί ένδειξη ότι οι πλεονάζουσες αποταμιεύσεις δεν χρησιμοποιούνται αποτελεσματικά για τη στήριξη των επενδύσεων στην εγχώρια οικονομία.
Ποια είναι τα επόμενα βήματα μετά την έγκριση της έκθεσης του μηχανισμού επαγρύπνησης;
Μετά τη δημοσίευσή της από την Επιτροπή, η ΕΜΕ συζητείται στο Συμβούλιο Οικονομικών και Δημοσιονομικών Υποθέσεων (ECOFIN), στην Ευρωομάδα, εφόσον αφορά κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ, και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Επιπλέον, μετά τη δημοσίευση της ετήσιας επισκόπησης της ανάπτυξης και της ΕΜΕ, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο διεξάγει συζήτηση προκειμένου να καταλήξει σε συμφωνία σχετικά με τους βασικούς τομείς συντονισμού των οικονομικών πολιτικών και μεταρρυθμίσεων.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα τις παρατηρήσεις και τα στοιχεία, η Επιτροπή, κατά τους επόμενους μήνες, προετοιμάζει εμπεριστατωμένες επισκοπήσεις ανά χώρα τις οποίες παρουσιάζει τον Φεβρουάριο. Η διαδικασία αυτή συνεπάγεται διάλογο με τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη. Με βάση τις εμπεριστατωμένες επισκοπήσεις, η Επιτροπή καταλήγει σε συμπέρασμα σχετικά με το κατά πόσον υφίστανται ανισορροπίες ή υπερβολικές ανισορροπίες, και στη συνέχεια προετοιμάζει τις κατάλληλες συστάσεις πολιτικής για κάθε κράτος μέλος.
Σύσταση για τη ζώνη του ευρώ:
Ποια είναι η νομική βάση της σύστασης για τη ζώνη του ευρώ;
Η σύσταση για τη ζώνη του ευρώ που αφορά την οικονομική πολιτική εκδίδεται με βάση τα άρθρα 136 και 121 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρόκειται για σύσταση σχετικά με την έκδοση σύστασης του Συμβουλίου.
Η σύσταση για τη ζώνη του ευρώ παρέχει εξατομικευμένες συμβουλές στα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ για θέματα που άπτονται της λειτουργίας της ζώνης του ευρώ στο σύνολό της. Αντικατοπτρίζει τις γενικές προτεραιότητες που προσδιορίζονται στο έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής που συνοδεύει τη σύσταση και στην ετήσια επισκόπηση της ανάπτυξης της Επιτροπής για την ΕΕ στο σύνολό της.
Η σύσταση για τη ζώνη του ευρώ καλύπτει ζητήματα σχετικά με το σύνολο της νομισματικής ένωσης, όπως πολιτικές που σχετίζονται με τη διόρθωση των μακροοικονομικών ανισορροπιών, τον δημοσιονομικό προσανατολισμό της ζώνης του ευρώ και την ολοκλήρωση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης.
Ποια είναι η αναλυτική βάση της σύστασης για τη ζώνη του ευρώ;
Η σύσταση για τη ζώνη του ευρώ βασίζεται σε μια εμπεριστατωμένη οικονομική ανάλυση των υπηρεσιών της Επιτροπής σχετικά με βασικά θέματα για τη λειτουργία της ζώνης του ευρώ. Αυτό αποτυπώνεται στο έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής που συνοδεύει τη σύσταση, καθώς και σε άλλα έγγραφα που δημοσιεύονται κατά τη διάρκεια της οικονομικής διαδικασίας.
Ποια είναι τα επόμενα βήματα όσον αφορά την έγκριση και εφαρμογή της σύστασης για τη ζώνη του ευρώ;
Η Ευρωομάδα και το Συμβούλιο εξετάζουν τη σύσταση για τη ζώνη του ευρώ προτού αυτή εγκριθεί από τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ. Οι συζητήσεις για τις προτεραιότητες της ζώνης του ευρώ, παράλληλα με τη σύσταση για τη ζώνη του ευρώ και τις παρατηρήσεις άλλων οργάνων της ΕΕ, παρέχουν κατευθύνσεις για τα εθνικά προγράμματα μεταρρυθμίσεων και τα προγράμματα σταθερότητας που καταρτίζουν τα κράτη μέλη τον Απρίλιο, καθώς και για τις ειδικές ανά χώρα συστάσεις που καταρτίζει η Επιτροπή τον Μάιο.
Με βάση τη σύσταση για τη ζώνη του ευρώ, την αξιολόγηση της υλοποίησης των μεταρρυθμίσεων και τις εναπομένουσες προκλήσεις, καθώς και τα προγράμματα πολιτικής των κρατών μελών, η Επιτροπή παρουσιάζει σχέδια συστάσεων ανά χώρα για τον επόμενο κύκλο πολιτικής. Η διαδικασία αυτή αφήνει άφθονο χρόνο για περαιτέρω διάλογο με τα κράτη μέλη.
Κοινή έκθεση για την απασχόληση
Τι είναι η κοινή έκθεση για την απασχόληση;
Η κοινή έκθεση για την απασχόληση (ΚΕΑ) προβλέπεται από το άρθρο 148 της ΣΛΕΕ και αποτελεί βασικό στοιχείο για την οικονομική διακυβέρνηση της ΕΕ. Παρέχει μια ετήσια επισκόπηση των κυριότερων εξελίξεων στον εργασιακό και τον κοινωνικό τομέα στην ΕΕ συνολικά, καθώς και των μεταρρυθμιστικών δράσεων των κρατών μελών. Επίσης, η κοινή έκθεση για την απασχόληση παρακολουθεί τις επιδόσεις των κρατών μελών σε σχέση με τον ευρωπαϊκό πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων.
Ποια είναι τα επόμενα βήματα μετά τη δημοσίευση του σχεδίου της κοινής έκθεσης για την απασχόληση;
Το σχέδιο θα συζητηθεί στο πλαίσιο της Επιτροπής Απασχόλησης και της Επιτροπής Κοινωνικής Προστασίας, με σκοπό την τελική του έγκριση από το Συμβούλιο EPSCO τον Μάρτιο.
Ποια είναι η μεθοδολογία για τη βαθμολογία ενός κράτους μέλους σε σχέση με έναν δείκτη του κοινωνικού πίνακα αποτελεσμάτων;
Ο πίνακας αποτελεσμάτων αποτελεί το πλαίσιο αναφοράς για την παρακολούθηση της «κοινωνικής προόδου» στο πλαίσιο των τριών αξόνων του πυλώνα: ίσες ευκαιρίες και πρόσβαση στην αγορά εργασίας, δυναμικές αγορές εργασίας και δίκαιες συνθήκες εργασίας, καθώς και δημόσια στήριξη / κοινωνική προστασία και ένταξη. Έχουν επιλεγεί δώδεκα τομείς στους οποίους μπορεί να μετρηθεί η κοινωνική πρόοδος σε σχέση με έναν από τους τρεις παραπάνω άξονες. Ο πίνακας αποτελεσμάτων συγκρίνει τις επιδόσεις των κρατών μελών της ΕΕ σε σχέση με τους μέσους όρους της ΕΕ και της ζώνης του ευρώ και κάθε βαθμός αντικατοπτρίζει το επίπεδο για έναν συγκεκριμένο δείκτη λαμβανομένων επίσης υπόψη των μακροπρόθεσμων τάσεων.